Uiko Watanabe

Een verticale wereld van opzij bekijken (Butoh)

Ten eerste heeft Butoh geen methode zoals klassiek ballet of andere westerse dansen. Daarom is het een dans zonder juiste antwoorden en zonder de noodzaak om anderen te imiteren.
Terwijl veel westerse dansen gebaseerd zijn op het thema van vlucht en vrijheid, stelt Butoh eerst het idee van op twee voeten staan ter discussie.
Butoh wordt vaak gekenmerkt door mimiek.
Het betekent dat je een ander dier, wezen of voorwerp wordt en de wereld ziet zoals hij is. Zij hebben andere regels en tijdstromen dan wij mensen.
Het eerste deel van mijn workshop richt zich op fysieke training.
Butoh is geen slow-motion dans, noch is het een dans van stemmingen, maar het is een manier om je verbeelding te belichamen via je lichaam. Het gaat dus niet alleen om de verbeelding (hoofd) of alleen om een goed bewegend lichaam, maar beide zijn nodig.
In sommige van de improvisaties die ik voorstel, boots je dingen na die je goed kent en die vertrouwd voor je zijn. Dan dans je met het lichaam dat niet van jou is.
Ik denk dat verbeelding voor kinderen anders is dan voor volwassenen. Wij hebben een verbeelding die voortkomt uit het opgroeien en het opdoen van meer ervaringen, en een verbeelding waar we zonder twijfel in geloven.
Ze zijn zo verschillend voor elk van jullie, en dat is het begin van je eigen Butoh.
Butoh heeft een bepaalde schoonheid die anders is dan westerse dansen.
Het is imperfectie, gevaar, kwetsbaarheid en de eenzaamheid van de laatste momenten van een levenseinde.
Ik dans al sinds mijn kindertijd, beginnend met klassiek ballet, moderne dans, hedendaagse dans, Afrikaanse dans en allerlei andere dansen waar ik dol op ben.
Toen, op zoek naar meer vrijheid in mijn dansen, kwam ik bij Butoh terecht en ben ik net begonnen met lopen. Ik hoop dat deze workshop een openbaring voor je zal zijn.